زندگی اجتماعی بشر بر اساس محترم شمردن پیمانها و میثاقها و قراردادها و
وفای به عهدهاست. احترام به عهد و پیمان یكی از اركان جنبه ی انسانی تمدّن بشری
است. این نقش را همواره مذهب بر عهده داشته است و هنوز كه هنوز است جانشینی
پیدا نكرده است. «ویل دورانت» با آنكه یك عنصر ضدّ مذهب است، در كتاب
درسهای تاریخ به این حقیقت اعتراف می كند و می گوید:
«مذهب. . . به مدد شعائر خود میثاقهای بشری را به صورت روابط با مهابت انسان و
خدا در آورد و از این راه استحكام و ثبات به وجود آورده است. »
[1]
مذهب به طور كلّی پشتوانه ی محكم ارزشهای اخلاقی و انسانی بوده است.
ارزشهای اخلاقی منهای مذهب در حكم اسكناس بدون پشتوانه است كه زود
بی اعتباری اش روشن می شود.
مجموعه آثار شهید مطهری . ج2، ص: 173