او گاهی با اعتراضات برخی یاران مواجه می شد امّا بدون آنكه درشتی كند نظرشان را به آنچه خود تصمیم گرفته بود جلب و موافق می كرد.

از شنیدن مدّاحی و چاپلوسی بیزار بود، می گفت:

«به چهره ی مدّاحان و چاپلوسان خاك بپاشید. » [1] محكم كاری را دوست داشت، مایل بود كاری كه انجام می دهد متقن و محكم باشد، تا آنجا كه وقتی یار مخلصش سعد بن معاذ از دنیا رفت و او را در قبر نهادند، او با دست خویش سنگها و خشتهای او را جابجا و محكم كرد و آنگاه گفت:

«من می دانم كه طولی نمی كشد همه ی اینها خراب می شود، امّا خداوند دوست می دارد كه هرگاه بنده ای كاری انجام می دهد آن را محكم و متقن انجام دهد. » [2]

---