حالا چرا مثال به مرغ بزنیم، امروز گویا خیلی بیش از این حرفها كشف شده است. می گویند در بدن انسان هر ماده از مواد اگر كسری پیدا كند- البته حدود دارد- در بدن این خاصیت هست كه شروع می كند آن را ترمیم كردن. خیلی واضح است، وقتی جراحتی بر پوست یا سایر قسمتهای بدن وارد می شود، بدن خودش شروع می كند به ساختن. آیا این ساختن، این نوع كار كردن، با این كه بدن فقط حكم یك ماشین مكمّلی را داشته باشد و واقعا مثل یك ماشین باشد، فقط یك اعضای لا شعوری مرتب و منظم شده باشند، جور در می آید؟ یا مثلا خون انسان وقتی از مقدار لازم كسر می شود، باز بدن شروع می كند به خون ساختن، یا اگر از یك گلبول مخصوصی از گلبولهای بدن- مثلا سفید- كم شده باشد، بدن در حدودی كه توانایی دارد شروع می كند به ساختن آن. یا حتی خیلی از اعضای بدن این جور است. البته این هم حدودی دارد. پا را اگر قطع كنند، دیگر بدن نمی تواند یك پای علی حده ای بسازد، این در حدود كار بدن نیست.

این اصل «انطباق دادن موجود زنده خود را با محیط» یا اصل «ترمیم ساختمان» یك چیز علی حده است، غیر از نظم مادی ساختمان است، نشان می دهد كه در این ساختمان به نوعی از انواع كه حقیقتش هنوز بر ما مجهول است، یك نوع رهبری، یك دستگاه رهبری وجود دارد كه این موجود را به سوی هدف خودش رهبری و هدایت می كند.