ما عجالتا راجع به این بحث داریم كه آیا از نظر علم امروز در همین جریان موجودی كه در عالم هست، خلقت و حدوث زمانی هست كه اشیائی موجود باشند معدوم بشوند، معدوم باشند موجود بشوند یا نه؟ معمولا به نظریه ی «خلقت» ایراد می گیرند و می گویند با تحقیقاتی كه در علم امروز شده است، دیگر خلقت معنی ندارد، چون خلقت یعنی حدوث زمانی موجودات، و بر طبق نظریه ی لاوازیه موجودی معدوم نمی شود و معدومی موجود نمی شود، پس خلقت یعنی چه؟ دیشب كه ما اولین بار برنامه ی پرسش و پاسخ ها را در حسینیه ی ارشاد اجرا كردیم و ورقه هایی پخش كردیم و سؤالاتی كردند، اتفاقا سؤالات خیلی خوبی هم در بین آنها بود. یكی از سؤالها كه خیلی خوب به این مباحث ما می خورد این بود كه دیگر امروز راهی برای اثبات خدا وجود ندارد، یك دلیل اینكه خدا را اثبات می كردند از باب اینكه خالق اشیاء است، با پیدایش نظریه ی لاوازیه (كه هیچ موجودی معدوم نمی شود و هیچ معدومی موجود نمی شود) معلوم شد خلقتی در كار نیست. دیگر اینكه خدا را از راه نظم اثبات می كردند، با اثبات اصولی كه امروز در نظریه ی تكامل كشف شده است و می رساند كه همان قوانین طبیعت كافی است كه نظم را به وجود آورد، لزومی ندارد كه ما قائل به یك مدبّر شاعری باشیم كه او به وچودآورنده ی این نظم باشد. بنابراین امروز دیگر دلیلی برای وجود خدا باقی نمانده است. پس ببینید، قسمت اول سؤال چنین حرفی است كه در علم امروز دیگر مسأله ی خلقت مطرح نیست.