آیات دیگری هم ما در این زمینه داریم كه راجع به فرد و شخص است، سرگذشت است ولی از سرگذشت معلوم می شود كه قرآن حیاتی بعد از مردن و قبل از قیامت قائل است. یكی از این اشخاص مؤمن آل یاسین است كه داستانش در سوره ی یاسین آمده است. قرآن نقل می كند كه دو رسول به قریه ای فرستاده شد و بعد [خدا] سومی را در تأیید آنها فرستاد [1]. در این میان مردی پیدا می شود مؤمن كه به آنها ایمان می آورد و رسالتشان را تبلیغ می كند.

چون [سرگذشت این مؤمن ] در سوره ی یاسین ذكر شده اسم او مؤمن آل یاسین شده است. قرآن نمی گوید مؤمن آل یاسین، می گوید: «رَجُلٌ مِنْ أَقْصَی اَلْمَدِینَةِ» . درباره ی مؤمن آل فرعون می گوید: «مؤمن آل فرعون» . به قیاس آن، این را هم گفته اند مؤمن آل یاسین، و الاّ در قرآن كلمه ی مؤمن آل یاسین نداریم.

«وَ جاءَ مِنْ أَقْصَا اَلْمَدِینَةِ رَجُلٌ یَسْعی قالَ یا قَوْمِ اِتَّبِعُوا اَلْمُرْسَلِینَ» [2]. تا آنجا می رسد كه او می میرد. البته قرآن نه اسم موت می آورد و نه اسم قتل ولی تفاسیر می گویند به چه وضعی او را كشتند، كه به هر حال در بحث ما دخالت ندارد. قرآن می گوید: «قِیلَ اُدْخُلِ اَلْجَنَّةَ» به او گفته شد وارد بهشت شو! «قالَ یا لَیْتَ قَوْمِی یَعْلَمُونَ `بِما غَفَرَ لِی رَبِّی وَ جَعَلَنِی مِنَ اَلْمُكْرَمِینَ» [3]آن وقتی كه خودش را در مقابل آن سعادتها دید، گفت: ای كاش این قوم من می دانستند كه من الآن در چه وضعی هستم كه خدا چگونه از گناهان گذشته ی من درگذشت و چگونه مرا مكرم و مورد احترام ساخت.

این آیه این طور حكایت می كند كه این [شخص مؤمن ] مرد، بعد از مردن او را داخل در یك نوع بهشت كردند [4]، او در آن دنیا به فكر مردم این دنیا بود، می گفت ای كاش این را می دانستند. هنوز قیامتی نیست، این قضیه مربوط به قبل از قیامت است.

---