می دانید درباره ی انسان كه اساسا انسان چگونه موجودی است، دو نوع نظر است، یكی اینكه انسان نیز مانند همه ی جانداران دیگر یك موجود صد در صد- به اصطلاح- خاكی است یعنی مادی است ولی موجود مادی ای كه در مسیر تحولات مادی، آن حد اكثری كه یك ماده می توانسته است متكامل شود، تكامل پیدا كرده است. حیات، چه در گیاهان و چه در درجه ی عالیترش حیوانات و چه در درجه ی عالیتر از آن انسانها، خود یك تجلّی و پرتوی است از تكاملاتی كه ماده در مسیر خودش تدریجا پیدا كرده است، یعنی عنصر دیگری غیر از عناصر مادی در بافتمان وجود این موجود دخالت ندارد. (اینكه «عنصر» می گوییم، به خاطر این است كه تعبیر دیگری نداریم. ) هر شگفتی كه در این موجود هست، از همین بافت مادی او سرچشمه می گیرد. قهرا روی این حساب باید اولین انسان و اولین انسانهایی كه در دنیا آمده اند، پایین ترین انسانها باشند و هر چه كه انسان رو به جلو آمده است متكاملتر شده باشد، خواه اولین انسان را به شكل تصور قدما در نظر بگیریم كه مستقیما از خاك آفریده شد، یا به شكلی كه بعضی از آقایان امروز پیش كشیده اند و خودش یك فرضیه ای است و از نظر فرضیه بودن قابل توجه است، كه انسان انتخاب شده از یك موجودات پست تر از خودش و تحول یافته ی طبقه ی پایین تری است و ریشه اش به خاك منتهی می شود نه اینكه اولین انسان مستقیما از خاك آفریده شده.