یكی دیگر از ادلّه ای كه شیعه ذكر كرده اند حدیث غدیر است. [خواجه نصیر] می گوید: «و لحدیث الغدیر المتواتر» حدیث غدیری كه متواتر است. «متواتر» اصطلاحی است در علم حدیث، می گویند خبر واحد و خبر متواتر. مقصود از خبر واحد این نیست كه ناقل آن یك نفر باشد بلكه یعنی خبری كه نقل آن در حدی است كه مفید یقین نیست خواه ناقل یك نفر باشد و خواه ده نفر باشند. مثلا شخصی نقل می كند كه من فلان خبر را از رادیو شنیدم. شما گمان پیدا می كنید كه این سخن راست باشد اما هنوز منتظرید كه دیگران چه می گویند. از یك نفر دیگر هم می شنوید، گمانتان قویتر می شود. بعد می بینید كه افراد زیادی همین حرف را می زنند. نمی توانید احتمال بدهید كه همه ی اینها خواسته اند دروغ بگویند. حتی باید [تعداد ناقلان ] در حدی باشد كه تبانی بر دروغ هم در آن درست نباشد چون در یك حدی ممكن است افراد بشر تبانی كنند ولی اگر از آن حد بیشتر باشد تبانی امكان ندارد. تواتر یعنی [تعداد نقل خبر] فوق تبانی باشد. مثلا در همین مثالی كه عرض كردم ممكن است ده نفر با همدیگر تبانی كنند كه بگویند ما فلان خبر را از رادیو شنیدیم. تا دویست نفر ممكن است تبانی كنند ولی گاهی قضیه به حدی می رسد كه اصلا نمی شود احتمال داد كه تبانی باشد. مثلا شما می روید به جنوب تهران می بینید شخصی می گوید رادیو چنین چیزی گفته. بعد می روید شرق تهران می بینید افرادی آن خبر را نقل می كنند. بعد می روید غرب تهران، همین طور. نمی توانید احتمال بدهید كه همه ی اینها با یكدیگر تبانی كرده اند. این را می گویند تواتر. شیعه مدعی است كه نقل خبر غدیر در حدی است كه ما احتمال تبانی هم در آن نمی توانیم بدهیم و بگوییم مثلا چهل نفر از صحابه ی پیغمبر تبانی كردند بر یك دروغ، خصوصا كه بسیاری از ناقلان این خبر جزء دشمنان علی (ع) بوده یا از طرفداران ایشان شمرده نشده اند. اگر ناقلان فقط از تیپ سلمان و ابو ذر و مقداد- یعنی همانها كه دور علی می چرخیدند- بودند، می شد احتمال داد كه اینها علاقه ی مفرطی به علی (ع) داشتند و با تبانی چنین حرفی زده اند، در حالی كه این خبر را كسانی نقل كرده اند كه علاقه ای به علی (ع) نشان نداده اند. امثال ملا علی قوشچی می گویند این خبر واحد است و به حد تواتر نرسیده است، ولی شیعیان می گویند خیر، خبر واحد نیست [و متواتر است ] ، این هم كتابها.

در حدیث غدیر، پیغمبر (ص) فرمود: «الست اولی بكم من انفسكم؟ » قالوا بلی آیا من از خود شما بر شما اولویت ندارم؟ [1]گفتند: بلی. بعد فرمود: «من كنت مولاه فهذا علیّ مولاه» . معلوم است كه می خواهد همان اولویت خودش بر نفوس را برای علی (ع) تصویب كند.

---