آیه ای كه می خواهم بخوانم، راجع به مفهوم امامت به همین معنی است كه شیعیان می گویند. شیعه می گوید از این آیه استفاده می شود كه یك حقیقت دیگری وجود دارد به نام امامت كه نه فقط بعد از پیغمبر اسلام بلكه از زمانی كه پیامبران ظهور كردند وجود داشته است و این حقیقت در ذرّیّه ی ابراهیم باقی است الی یوم القیامه. آن آیه در سوره ی بقره است: «وَ إِذِ اِبْتَلی إِبْراهِیمَ رَبُّهُ بِكَلِماتٍ فَأَتَمَّهُنَّ قالَ إِنِّی جاعِلُكَ لِلنّاسِ إِماماً قالَ وَ مِنْ ذُرِّیَّتِی قالَ لا یَنالُ عَهْدِی اَلظّالِمِینَ» [1] و آنگاه كه خدا ابراهیم را با فرمانهایی آزمایش كرد و او این آزمایشها را به حد كمال و اتمام رساند. . .

---