حال ما این مطلب را به زبان امروز بیان می كنیم. [علمای شیعه ] می گویند اینكه شما منكر امام با این مشخصات هستید، در واقع اسلام را تحقیر می كنید. یك دستگاه فنی كه به جایی فرستاده می شود، متخصّصش هم باید همراهش باشد. اگر كشوری مثل آمریكا یا شوروی یك ابزار فنی مانند فانتوم یا میگ را به كشوری كه مردمش با آن ابزار آشنا نیستند صادر می كند، برای اینكه مردم را با آن آشنا كند، متخصّص هم همراهش می فرستد. البته در مورد امور ساده مثل پارچه نیازی به همراهی متخصّص نیست. شما اسلام را كه از جانب خدا به مردم رسیده، چگونه چیزی تلقی می كنید؟ آیا آن را به سادگی پارچه تلقی می كنید كه وقتی از كشوری به كشور دیگر صادر می شود نیازی به همراهی متخصص و پارچه شناس با آن نیست؟ یا آن را به پیچیدگی یك ابزار فنی تلقی می كنید كه هنگام صدور آن، كارشناسی هم باید همراهش باشد كه تا مدتی مردم را با آن آشنا كند؟ امام یعنی كارشناس امر دین، كارشناسی حقیقی كه به گمان و اشتباه نیفتد و خطا برایش رخ ندهد. پیغمبر اكرم اسلام را برای مردم آورده است. باید لا اقل برای مدتی كارشناسان الهی در میان مردم باشند كه اسلام را به خوبی به مردم بشناسانند.

چنین شخصی را پیغمبر اكرم برای مردم تعیین كرده است. علمای شیعه این مطلب را با تعبیر «لطف» بیان كرده اند یعنی لطف الهی، و مقصود این است كه این مسأله برای هدایت بشر مفید است. چون راه بشر به سوی او بسته است، لطف الهی ایجاب می كند كه از آن سو عنایتی بشود، همان طور كه در مورد نبوت می گویند لطف. پس این یك اصل از اصول شیعه كه تقریبا می توان گفت دلیل عقلی شیعه در باب امامت است.