كرد. از این جهت است كه فلاسفه از قدیم گفته اند با انكار این اصل هیچ حقیقتی را
نمی توان اثبات كرد.
. و به عبارت دیگر راههایی كه بشر به خیال خود برای رسیدن به واقع فرض كرده راه
رسیدن به واقع نیست، بلكه راه وصول به یك رشته اندیشه ها و افكار است.
مثلاً انسان از راه حس و مشاهده ی مستقیم می خواهد از عالم آسمانها مطلع شود،
و یا از راه تجربه و آزمایش می خواهد یك قانون كلی را در طبیعت كشف كند، و یا از
راه عقل و فكر می خواهد وجود یك حقیقتی را ثابت نماید؛ آیا پس از آنكه مدتی پشت
تلسكوپ به مشاهده پرداخت و یا در آزمایشگاه عملیات آزمایشی را انجام داد و یا
مقدار زیادی به مغز خود فشار آورد آخر كار جز به یك مشت ادراكات و صور ذهنی كه
در حافظه ی خود جمع نموده به چیز دیگری نائل شده است؟ پس این راهها كه بشر آنها
را راه رسیدن به واقعیت خارجی می پندارد فقط راه وصول به یك رشته افكار و
اندیشه های ذهنی است نه راه وصول به واقع خارجی.
مجموعه آثار شهید مطهری . ج6، ص: 89