فرض اول در کلام شیخ به طور صریح نیامده است. فرض اول این است که
بگوییم دو واجب الوجود به تمام ذات از یکدیگر متمایزند. بنابراین وجه مشترک
ندارند. نسبتشان به یکدیگر مثل نسبت جوهر و عرض است که اصلاً وجه مشترکی
ندارند.
وقتی می توانیم بگوییم فرق دو چیز با یکدیگر چیست که قبل از آن یک وجه
مشترکی داشته باشند. گاهی دو چیز اساساً وجه مشترکی ندارند؛ مثل اینکه بچه
طلبه ای از مرحوم آقای سید احمد زنجانی پرسیده بود: آقا، فرق بین نکره و مکروه
چیست؟ مرحوم زنجانی گفته بود وجه مشترک ندارند تا بعد فرقش را بگوییم. به
همین ترتیب ممکن است کسی بگوید که دو واجب الوجود به تمام ذات متمایزند و
هیچ وجه مشترکی میان آنها نیست.