اگر چنین نظری را بیان کنیم یک مسأله ی دیگر پیش می آید و آن مسأله این است
که ما باید ناچار برای تمام ذرات عالم غایت و میل رسیدن به آن غایت یعنی عشق
رسیدن به آن غایت را فرض کنیم. واقعاً هم همین جور است. اینجاست که یکی از
عمیق ترین مسائل پیدا می شود که در هر ذره ای از ذرات عالم میل به کمال و میل به
غایت هست و اصلا نظام هستی یعنی نظام رساندن اشیاء به غایات خود و نظام
رساندن عاشقها به معشوقهای خود؛ یک چنین نظامی است.