بحث در این بود که واجب الوجود لا ماهیة له، به همان معنا که عرض شد. متفرع
بر این مطلب قهراً این است که لا جنس له و لا نوع له و لا فصل له، چون نوع و جنس
و فصل اقسام ماهیت هستند. آن ماهیتی که تمام ذات افراد خودش است نوع است،
آن ماهیت که اعم از افراد خودش است جنس است، و آن که ممیّز انواع است از
یکدیگر، آن را فصل می گویند.