اولاً حتی روی حسابهای خود داروین هم این فرضیه ی بدون معیار احتمالات،
زیاد قابل قبول نیست. در پیدایش اشیاء آن قدر احتمالات تکرار نشده است تا به
این صورت موجود شوند؛ یعنی در همین تکامل تدریجی حیوانات که داروین گفته
از نسل یک حیوان حیوانهایی پیدا شد و بعد آنهایی که صلاحیت برای بقا نداشتند از
بین رفتند و آن که اصلح برای بقا بود ماند، به این صورت نبوده که پیدایش
موجودات آن قدر زیاد تکرار شده باشد، مثلا میلیاردها بار در طبیعت تکرار شده
باشد و بعد یک بار آن موجودی پیدا شده باشد که چون تصادفاً صلاحیت برای بقا
داشته باقی مانده است. به این شکل نیست. او مثلا می گوید که فرض کنید یک
حیوانی چند تا بچه از او زاییده شد و همه از بین رفته اند و یکی از آنها صلاحیت
برای بقا داشته است.