در این قسمتی که این جلسه می خوانیم، مطلب مهمی وجود ندارد که نگفته
باشیم، از خارج متن توضیح داده ایم. ولی عبارتها فوق العاده مشوّش است. مشوّش
بودن آن به این نحو است که اغلب از نظر دستوری ناقص است؛ و اینها بیشتر
حکایت می کند از همان وضع املائی که عبارتهایی [توسط شیخ ] املاء می شده و
افرادی می نوشته اند. این است که آن نظم حسابی که باید داشته باشد ندارد. ولی از
نظر مطلب اشکالی در آن نیست. حالا از دو سطر پیش شروع می کنیم که مطلب
روشنتر باشد.