ما قبلاً مطلبی عرض كردیم كه ممكن است كسی ادعا كند كه آن مطلب مصداق
حركت در حركت است. آن مطلب این بود كه شی ء حركت می كند ولی این حركتش
آناً فآناً شتاب [مثبت یا منفی ] پیدا می كند.
یك وقت اتومبیل با سرعت یكنواخت حركت می كند كه در اینجا مورد نظر ما
نیست ولی گاهی بر سرعت حركت آناً فآناً افزوده می شود و یا آناً فآناً از آن كاسته
می شود. همچنین سنگی كه از بالا رها می شود، هرچه به مركز زمین نزدیكتر شود بر
سرعتش افزوده می شود و كوچكترین جزئی از زمان را نمی توانیم پیدا كنیم كه
سرعت سنگ در طول آن ثابت بماند. یا اگر سنگی را به طرف بالا پرتاب كنیم آناً
فآناً از سرعتش كاسته می شود. ممكن است كسی اینها را «حركت در حركت» بنامد
كه درستی آن را مورد بحث قرار خواهیم داد ولی به هرحال در این مورد آن ایرادی
كه در مورد حركت در حركت گرفته شد- كه می گوید لازمه اش این است كه حركت،
فرد آنی داشته باشد- به نظر ما قابل حل است [یعنی آن ایراد در اینجا نمی آید چون
اساساً در اینجا «حركت در حركت» نداریم بلكه «حركتِ حركت» داریم. ] تفصیل
مطلب را در جلسه ی بعد عرض خواهیم كرد.
مجموعه آثار شهید مطهری . ج11، ص: 350