در این قسمت آندره پی یتر به رابطه ی «مادی گرایی» و «تحول» اشاره كرده، چنین می گوید:

این همان «شدن» هگل است كه به این صورت درآمده كه تمام عالم یك ماده است كه در حال شدن جاودانی است. او می گفت [هستی ] در حال شدن جاودانی است و ماده را یكی از مراحل می دانست، اینها می گویند نه، ماده خودش تمام هستی است و ماده در حال شدن جاودانی است.