سیاست علی چرا انعطاف نمی پذیرفت؟ شك نیست كه هدفش مقدس بود.

پیشنهاد ابن عباس ها مگر چه بود؟ پیشنهاد مغیرة بن شعبه ها مگر چه بود؟ همین مغیرة بن شعبه (علیه ما علیه) كه بعدها جزء اصحاب خاص معاویه و از دشمنان علی علیه السلام شد، در آغاز خلافت امیرالمؤمنین آمد با حضرت صحبت كرد. ابتدا سیاستمدارانه به حضرت پیشنهاد كرد كه من عقیده ام این است كه شما فعلاً درباره ی معاویه یك كلمه حرف نزنید و حتی تثبیتش كنید یعنی او را هم مانند افراد دیگر كه لایق حكومت هستند فعلاً تثبیت كنید، بگذارید خیالش راحت بشود؛ همینكه اوضاع برقرار شد یكمرتبه از كار بركنار كنید. حضرت فرمود: من چنین كاری نمی كنم، برای اینكه اگر بخواهم معاویه را ولو برای مدت موقت تثبیت كنم معنایش این است كه من معاویه را ولو در این مدت موقت صالح می دانم، و من او را صالح نمی دانم و در این زمینه به مردم دروغ هم نمی گویم، تحمیل هم نمی كنم. وقتی دید حرفش اثر نمی كند گفت: من هم فكر كردم دیدم كه همین كار را باید بكنید، حق با شماست. این را گفت و رفت. ابن عباس گفت: اول كه آن نظر را داد عقیده اش بود ولی دوم كه این را گفت عقیده اش نبود. مغیره این را گفت و نزد معاویه رفت. چرا علی قبول نمی كرد؟ برای اینكه ادامه دهنده ی راه و روش انبیاء بود و آن سیاست بازی ها و سیاست پیشگی ها را نداشت. اینكه گفته اند ابوبكر نابغه بود، عمر نابغه بود، آن نابغه بودن ها همین بود كه از هر وسیله ای برای آن هدفی كه داشتند استفاده می كردند. چرا عده ای نمی خواهند سیاست علی را بپذیرند؟ چون می بینند یك سیاست انعطاف ناپذیری دارد، هدفی دارد و وسیله هایی. حق را او هدف دیده؛ وقتی می خواهد به آن حق برسد، درهر گام از وسیله ای كه حق باشد استفاده می كند تا به آن هدف حق برسد. ولی دیگران اگر هم هدفشان فرض كنیم حق است، دیگر به وسایل اهمیت نمی دهند، می گویند هدف درست باشد.