در فصل پیش عباراتی از نهج البلاغه در باره ی مقام ممتاز و فوق عادی اهل بیت و اینكه علوم و معارف آنها از منبع فوق بشری سرچشمه می گیرد و مقایسه ی آنها با افراد عادی غلط است، نقل كردیم. در این فصل قسمت دوم این بحث را یعنی عباراتی در باره ی احقیت و اولویت و بلكه تقدم و حق اختصاصی اهل بیت و مخصوصاً شخص امیرالمؤمنین علیه السلام می آوریم.

در نهج البلاغه در باره ی این مطلب به سه اصل استدلال شده است: وصیت و نص رسول خدا، دیگر شایستگی امیر مؤمنان علیه السلام و اینكه جامه ی خلافت تنها بر اندام او راست می آید، سوم روابط نزدیك نسبی و روحی آن حضرت با رسول خدا صلی الله علیه و آله.