در زمان ما مبارزه با مرض، مبارزه با فقر، مبارزه با جهل اصطلاح شده و اعمال
مقدسی نامیده می شود ولی البته هیچ كدام اینها به پای مبارزه با جهل مردم و با ظلم
نمی رسد كه فدا دادن لازم است.
در قرآن كریم، شهداء در ردیف انبیاء و صدّیقین ذكر شده:
«وَ مَنْ یُطِعِ اَللّهَ وَ اَلرَّسُولَ
فَأُولئِكَ مَعَ اَلَّذِینَ أَنْعَمَ اَللّهُ عَلَیْهِمْ مِنَ اَلنَّبِیِّینَ وَ اَلصِّدِّیقِینَ وَ اَلشُّهَداءِ وَ اَلصّالِحِینَ وَ حَسُنَ أُولئِكَ
رَفِیقاً» [1].
شهید غسل و كفن ندارد، «خون، شهیدان را ز آب اولی تر است. . . » .
[1] . نساء/69. [و هركس از خدا و پیامبر اطاعت كند، اینان با كسانی هستند كه خداوند به ایشان نعمت
داده یعنی پیامبران و صدّیقان و شهیدان و صالحان، و ایشان رفیقان خوبی هستند. ]