جبن و طمع نمی توانند وقایع جنایت آمیز كربلا را توجیه كنند و كینه ی شخصی نیز
اگر علاوه شود همچنین، زیرا كینه ی شخصی در كار نبوده. امام حسین هم در عاشورا
فرمود: آیا حلالی را حرام و حرامی را حلال كرده ام (كه از روی عقیده با من بجنگید) یا
مالی را برده ام و خونی را ریخته ام (كه روی عداوت شخصی با من بجنگید) ؟ جُبن و
طمع نمی تواند مُثله و تنكیل و كشتن طفل صغیر و آب بستن و اسب تاختن را توجیه
كند. باید گفت در طینت امثال شمر یك نوع خبث ذاتی و كینه ی با حقی وجود داشته و با
هر عمل جوانمردانه مخالف بودند.