به خدا تمام اینها مبارزه با اسلام است، میراندن اسلام است. شعارهای دین را زنده نگه دارید. یكی از شعارهای دین اسمهاست. من نمی فهمم اینكه می گویند فلان اسم دِمُده شده، كهنه شده، یعنی چه؟ مگر اسم هم نو و كهنه دارد؟ ! چون اسم فلان كلفت فاطمه است، پس فاطمه اسم كلفتهاست! خیلی عجیب است! پس دیگر ما دیگر اسم دخترمان را فاطمه نگذاریم! همین، خودش یك امر به معروف و نهی از منكر است.

یك درجه ی امر به معروف و نهی از منكر این است كه مردم! بر فرزندانتان اسمهای اسلامی بگذارید. این امر به معروف است. مبارزه كنید با اسمهای غیر اسلامی. این نهی از منكر است. برای مؤسساتتان نام اسلامی بگذارید. نامهای اسلامی را زنده نگه دارید.

زبان اسلام را زنده نگه دارید. زبان عربی زبان یك قوم نیست، زبان اسلام است.

زبان عربی زبان عرب نیست، زبان اسلام است. اگر قرآن نبود، اصلاً این زبان در دنیا وجود نداشت. از اهمّ وظایف ما این است كه این زبان را حفظ كنیم. هر فرهنگی، هر تمدنی اگر بخواهد زنده بماند، باید زبانش زنده بماند؛ اگر زبانش مرد خودش مرده است. این مبارزه ی علنی را كه با زبان عربی می بینید، باید بیدار بشوید، باید بفهمید، باید شعور داشته باشید، عقل داشته باشید؛ و اللّه این، مبارزه با اسلام است. با حروف الفبا كه كسی مبارزه ندارد. به خدا قسم ما در مقابل زبان عربی وظیفه داریم كه این زبان اسلام را حفظ كنیم، نگهداری كنیم. چه كسی جلوی شما را گرفته است؟ كلاسهایی تشكیل بدهید و از كسانی كه زبان عربی را می دانند دعوت كنید؛ خودتان، همسرتان، فرزندانتان این زبان را یاد بگیرید. اگر یاد بگیرید نه تنها ضرر نكرده اید، خیلی هم سود برده اید چون یكی از زبانهای زنده ی دنیاست. اینهمه انگلیسی زبان ها زبانشان را تبلیغ كردند و آن را آنچنان به ما تحمیل كردند كه تا اندرون خانه های ما نفوذ كرده است، برای چه؟ دلشان به حال ما سوخته بود؟ برای اینكه عادتشان را به ما تحمیل كنند، افكارشان را به ما تحمیل كنند، تمدن خودشان را به ما تحمیل كنند، روح خودشان را بر روح ما تحمیل كنند، برای اینكه روح ما را خرد كنند. چقدر ما مسلمانها غافل بودیم و هستیم! نه تنها ما ایرانیها، به هر جای دنیای اسلام كه انسان قدم می گذارد، می بیند قرنها در خواب بوده اند. خوشبختانه كم كم مسلمانان در حال بیداری هستند. چقدر انسان باید متأسف و متأثر باشد كه دو نفر مسلمان از دو كشور مختلف وقتی یكدیگر را در مكه یا مدینه ملاقات می كنند، زبان یكدیگر را نمی فهمند، باید با زبان انگلیسی تفاهم كنند. اینها نقشه های سیصد چهارصدساله است. آیا هنوز وقت آن نرسیده كه ما اندكی در مقابل این نقشه ها بیدار شویم؟ ! «كُنْتُمْ خَیْرَ أُمَّةٍ أُخْرِجَتْ لِلنّاسِ تَأْمُرُونَ بِالْمَعْرُوفِ وَ تَنْهَوْنَ عَنِ اَلْمُنْكَرِ» [1].

---