مسأله ی دیگر كه قرآن مجید در سبك و روش تبلیغی پیغمبران نقل می كند، تواضع و فروتنی است (نقطه ی مقابل استكبار) . كسی كه می خواهد پیامی را، آن هم پیام خدا را به مردم برساند، باید در مقابل مردم در نهایت درجه فروتن باشد، یعنی پرمدّعایی نكند، اظهار انانیّت و منیّت نكند، مردم را تحقیر نكند، باید در نهایت خضوع و فروتنی باشد.

[قرآن كریم از زبان نوح علیه السلام خطاب به گروهی از قومش می فرماید: ] «أَ وَ عَجِبْتُمْ أَنْ جاءَكُمْ ذِكْرٌ مِنْ رَبِّكُمْ عَلی رَجُلٍ مِنْكُمْ» [1]آیا تعجب می كنید كه پیام پروردگار شما، ذكر پروردگار شما، مایه ی تنبیهی كه از طرف پروردگار شماست، بر مردی از خود شما بر شما آمده است؟ عبارت «مِنْ رَبِّكُمْ» نشان دهنده ی این است كه نمی خواهد خدا را به خودش اختصاص بدهد و در چنان مقامی بگوید خدای من، شما كه قابل نیستید تا بگویم خدای شما. بعد می گوید: «عَلی رَجُلٍ مِنْكُمْ» بر مردی از خود شما، من هم یكی از شما هستم.

شما ببینید چقدر تواضع در این آیه ی كریمه نهفته است كه خطاب به پیغمبر اكرم می فرماید: «قُلْ إِنَّما أَنَا بَشَرٌ مِثْلُكُمْ» بگو به مردم من هم بشری مثل شما هستم، «یُوحی إِلَیَّ» بر یكی از امثال خود شما وحی نازل می شود، «أَنَّما إِلهُكُمْ إِلهٌ واحِدٌ فَمَنْ كانَ یَرْجُوا لِقاءَ رَبِّهِ فَلْیَعْمَلْ عَمَلاً صالِحاً وَ لا یُشْرِكْ بِعِبادَةِ رَبِّهِ أَحَداً» [2].

---