الف. مروّت.
در شجاعت شیر ربّانیستی
در مروّت خود كه داند كیستی
داستان آب دادن به لشكر حر. قبول توبه ی حر. حاضر نشدن به اینكه ابتدا به تیراندازی
كند. حاضر نشدن به اینكه قبل از شروع جنگ تیری به سوی شمر پرتاب شود،
همان طور كه پدرش علی برای ابن ملجم. . .
ب. ایثار. داستان سه نفر یا ده نفر در جنگ موته یا غیر آن. ایثار اهل بیت و سوره ی
دهر. ایثار أبو الفضل.
ج. صداقت و راستی.
د. وفا: عمرو بن قَرظه [در حال شهادت خطاب به امام حسین علیه السلام ] : اَوَفَیْتُ
[1](نفس المهموم، ص 140)
[1] . [آیا به عهد خود وفا كردم؟ ]