علاوه بر شواهد و دلایلی كه در رساله ی حقوق الزوجیه ذكر شده است، شواهد و دلایل زیادتر دیگری هست كه می رساند جمله ی «فَإِمْساكٌ بِمَعْرُوفٍ أَوْ تَسْرِیحٌ بِإِحْسانٍ » از نظر اسلام یك اصل كلی است و حقوق زوجیت باید در چهارچوب آن رعایت شود. هرچه انسان بیشتر در اطراف و جوانب این مطلب مطالعه می كند، آن را روشنتر می یابد و بیشتر به استحكام مقررات دین مبین اسلام پی می برد.

در كافی جلد 5، صفحه ی 502 از امام صادق روایت می كند كه فرمود:

اِذا اَرادَ الرَّجُلُ اَنْ یَتَزَوَّجَ الْمَرْأةَ فَلْیَقُلْ: اَقْرَرْتُ بِالْمیثاقِ الَّذی اَخَذَ اللّهُ: اِمْساكٌ بِمَعْروفٍ اَوْ تَسْریحٌ بِاِحْسانٍ. .

یعنی وقتی كه مردی می خواهد ازدواج كند بگوید اعتراف می كنم به پیمانی كهخداوند از من گرفته است و آن اینكه زن را به شایستگی نگهداری كنم و یا به نیكی طلاق دهم.

در آیه ی 21 از سوره ی النساء می فرماید:

وَ كَیْفَ تَأْخُذُونَهُ وَ قَدْ أَفْضی بَعْضُكُمْ إِلی بَعْضٍ وَ أَخَذْنَ مِنْكُمْ مِیثاقاً غَلِیظاً. .

یعنی چگونه مهری كه به زنان داده اید (با زور و با در مضیقه قراردادن) از آنها می گیرید؟ و حال آنكه به یكدیگر رسیده و از یكدیگر كام گرفته اید و زنان از شما پیمان استوار و شدیدی گرفته اند.

مفسرین شیعه و سنی اعتراف دارند كه مقصود از «پیمان استوار و شدید» همان پیمان خداست كه خداوند با جمله ی «فَإِمْساكٌ بِمَعْرُوفٍ أَوْ تَسْرِیحٌ بِإِحْسانٍ » از مردان گرفته است، یعنی همان پیمانی كه امام صادق علیه السلام فرمود مرد هنگام ازدواج باید بدان اعتراف و اقرار كند كه زن را به شایستگی نگهداری كند و یا به نیكی رها نماید.

پیغمبر اكرم جمله ی معروفی دارد كه در حجّة الوداع فرمود و شیعه و سنی آن را نقل كرده اند. پیغمبر اكرم فرمود:

اِتَّقُوا اللّهَ فِی النِّساءِ فَاِنَّكُمْ اَخَذْتُموهُنَّ بِاَمانَةِ اللّهِ وَاسْتَحْلَلْتُمْ فُروجَهُنَّ بِكَلِمَةِ اللّهِ. . . .

یعنی ایّهاالنّاس! در مورد زنان، خدا را در نظر بگیرید و از او بترسید. شما آنها را به عنوان امانت خدا نزد خود برده اید و عصمت آنها را با «كلمه ی خدا» برخود حلال كرده اید.

ابن اثیر در كتاب النهایه می نویسد:

«مقصود از «كلمه ی خدا» كه پیغمبراكرم فرمود به موجب آن عصمت زنان بر مردان حلال می شود همان است كه با این جمله در قرآن ادا شده: فَإِمْساكٌ بِمَعْرُوفٍ أَوْ تَسْرِیحٌ بِإِحْسانٍ. »