اصل «آزادی» كه پایه ی فلسفی اخلاق به اصطلاح نوین جنسی است به طور اجمال در صفحات قبل مورد بحث قرار گرفت. در اینجا می خواهیم اصل «لزوم پرورش استعدادهای طبیعی انسان» را كه پایه ی تربیتی این سیستم اخلاقی است بررسی كنیم.

پس از آن البته به بررسی پایه ی روانی آن خواهیم پرداخت.

به استناد اصل «لزوم پرورش استعدادها» گفته می شود كه تربیت سعادتمندانه برای فرد و مفید به حال اجتماع، آن است كه سبب گردد استعدادهای فطری و طبیعی بشر بروز و ظهور كند و شكوفان و بارور گردد.

شكوفان شدن استعدادها علاوه بر اینكه موجب مسرّت خاطر و نشاط كامل فرد می گردد، تعادل روحی او را حفظ می كند و او را آرام نگه می دارد و در نتیجه اجتماع نیز از او آسایش می بیند، برخلاف جلوگیری و تحت فشار قرار دادن آنها كه موجب هزاران ناراحتی و اضطراب و جنایت و انحراف می گردد.

گفته می شود اخلاق جنسی كهن به دلیل اینكه مانع رشد و شكوفان شدن یك استعداد كامل طبیعی و فطری یعنی غریزه ی جنسی یا غریزه ی به اصطلاح «عشق» است و عشق را خبیث می داند محكوم است؛ اخلاق نو به دلیل آنكه عشق را آزاد و محترم می شمارد و با موجبات رشد و تقویت آن به مبارزه برنمی خیزد مزیت و رجحان دارد. ما برای اینكه بررسی كامل از این اصل كرده باشیم لازم است مطالب ذیل را رسیدگی كنیم:

1. آیا اخلاق اسلامی با رشد طبیعی استعدادها مباین است؟ .

2. كشتن نفس یعنی چه؟ .

3. اخلاق نوین جنسی بزرگترین عامل آشفتگی غرایز و مانع رشد طبیعی استعدادهاست.

4. دموكراسی در اخلاق.

5. مقایسه ی اخلاق جنسی با اخلاق اقتصادی و اخلاق سیاسی.

6. مهجوری و مشتاقی.

7. رشد شخصیت از نظر غریزه ی عشق