«نهی» یعنی بازداشتن، نقطه مقابل امر است. مثلاً اگر به فارسی بگوییم «شراب ننوش» و یا به عربی بگوییم «لا تشرب الخمر» نهی است.

در باب نهی هم این پرسش پیش می آید كه آیا نهی دلالت بر حرمت می كند یا بر كراهت، و یا بر هیچ كدام دلالت نمی كند بلكه دلالت بر اعم از حرمت و كراهت می كند، یعنی فقط دلالت می كند بر اینكه شی ء مورد نظر ناپسند است اما اینكه این ناپسندی در حد حرمت است كه مرتكب آن مستحق عقوبت است یا در حد كراهت است و مرتكب آن مستحق ملامت است نه عقوبت، مورد دلالت نهی نیست. و همچنین آیا نهی دلالت می كند بر ابدیت، یعنی بر اینكه هیچ گاه نباید آن كار را مرتكب شد، یا صرفاً دلالت می كند بر لزوم ولو در یك مدت موقت.

اینها پرسشهایی است كه علم اصول به آنها پاسخ می دهد.