آقای مهندس طاهری در میان كارهای مفید بانك و ضرورت بانك، توجهشان فقط به همان وامهای تولیدی یعنی قسم چهارمی كه آقای مهندس بازرگان گفتند بوده است. قهراً راه حل دیگری غیر از این راه حل كه در جستجوی آن بودند همان راه مضاربه است كه راه صحیحی است و آقای مهندس بازرگان هم همان راه را طی كردند. آقای مهندس طاهری دو نوع وام ذكر كرده بودند: یكی وام درماندگان كه مورد قرض الحسنه است و همه اتفاق نظر دارند كه راه حل این نوع وام این است كه حتماً باید در جامعه ی اسلامی صندوقهای قرض الحسنه وجود داشته باشد و راه حلی غیر از این ندارد و اصلاً وجود صندوق قرض الحسنه قطع نظر از اینكه احتیاج دیگران را رفع می كند، نماینده یك كمال عاطفی برای جامعه است. و دیگر، وامهای تولیدی كه قبلاً گفتیم راهش مضاربه است.

ولی دو نوع وام دیگر بود كه آقای مهندس بازرگان ذكر كردند ولی آقای مهندس طاهری متعرض آنها نشدند و قهراً راه حلش را هم ذكر نكردند. یكی وام امیدواران بود كه راه حلش خیلی ساده است، همان مسئله پیش فروش است. كسیكه كالایی دارد كه بعد در اختیار او قرار می گیرد و الان احتیاج به پول دارد ولی درمانده نیست یعنی تأمین و ذخیره دارد منتها ذخیره اش مدتی بعد به او می رسد، به جای اینكه قرض ربوی بكند می تواند پیش فروش بكند. فرق بین قرض ربوی و پیش فروش این است كه در قرض ربوی، قرض دهنده تأمین بیشتری دارد. خوب تأمین نداشته باشد، لزومی ندارد كه ما همیشه به نفع سرمایه دار سخن بگوییم.