اما اگر آن واسطه مجبور باشد نه مختار، در این حالت می گویند: یك وقت خسارت در مورد دماء (خون) است، یك وقت در مورد مال. در مورد خون، هیچ اجباری به عنوان عذر پذیرفته نیست. پس اگر فردی را مجبور به كشتن شخصیكنند حتی اگر یقین داشته باشد كه در صورت عدم اجرای این فرمان خسارت خیلی شدیدی به خود او وارد می شود یا حداكثر خودش را می كشند، آیا این مجوّز می شود برای شخص مُكْرَه كه اقدام به قتل یك بیگناه بكند؟ و آیا به حكم اكراه و اجبار شدیدی كه پشت سرش هست كه حداكثر به قتل او منجر می شود، این اجازه را به او می دهند؟ می گویند: نه، لا اِكْراهَ فِی الدِّماءِ در مورد دماء اكراه نیست. اگر این عذر پذیرفته بود، پس باید لشكریان یزید و معاویه كه یك عده شان واقعاً همین طور بوده اند و تهدید می شده اند معذور باشند. آنها را تهدید می كردند كه اگر نكنید، خانه تان را خراب می كنیم و حقوقتان را قطع می كنیم و می كشیمتان و از این حرفها. نه، لا اِكْراهَ فِی الدِّماءِ در مورد دماء اكراه نیست.