پیغمبر فرمود: «صبر نصف ایمان است» و نیز فرمود: «نسبت صبر و ایمان نسبت سر و بدن است» زیرا كه صبر به معنی خودداری و تسلط بر نفس است و منظور از ایمان همین فایده است. اشخاصی كه دارای صبر و ثبات و استقامت باشند، دارای شخصیت بزرگ اخلاقی و عظمت روحی خواهند بود. اگر شخص در هنگام رو آوردن ناملایمات از قبیل فقر و مرض و جنگ نتواند صبر كند، خود را پست و زبون [كرده ] و شخصیت خود را از دست خواهد داد. یكی از اسرار موفقیت حسین علیه السلام در منظور مقدس خود صبر و استقامتی است كه زنان و فرزندان آن حضرت از خود بروز دادند. چه بسا اشخاصی كه كارهای بزرگ انجام داده اند اما پس از آنها فرزندان و اخلافشان زحمات آنها را به هدر داده اند. اما از زنان و فرزندان حسین و زنان یاورانش كه در حدود شصت نفر بودند و انواع مصیبتها و سختیها دیدند یك كلمه سست یا رفتار مخالف اخلاق دیده نشد و این خود بزرگترین دلیل بر ایمان محكم و تقوا و فضیلت این خانواده است. سیدالشهداء علیه السلام در مواقع مختلف زن و فرزندان را امر به صبر فرمود. یكی موقعی كه شب عاشورا اشعار «» [1]را می خواند، و دیگر روز عاشورا [زمانی كه ] پس از كشته شدن همه یاران و جوانان، خود به مبارزه پرداخت، در آن بین فرصت اندكی به دست آورد و خطابهایی به اهل بیت فرمود. همت مردانه زینب، شب یازدهم- كه بعضی كودكان مفقود شده بودند- برای جمع آوری اطفال و همچنین بیانات زینب خطاب به امام زین العابدین، روز یازدهم هنگام عبور بر قتلی [2]و نان و خرما از دست كودكان گرسنه گرفتن و افكندن و گفتنِ این كه صدقه بر ما حرام است، مقام صبر و قوّت روح و عظمت اخلاقی زینب را ثابت می كند. در كوفه خطبه خواند كه مانند پدرش علی دادِ شهامت روح و فصاحت بیان داد. در مجلس یزید نیز پس از آن كه یزید اشعاری مبنی بر حس انتقامجویی خواند، زینب خطابه مفصلی ایراد كرد كه یزید از جواب عاجز ماند. رفتار اهل بیت پیغمبر در كوفه و شام كه بر آیین تقوا و فضیلت بود، با آن كه در لباس اسیری بودند آنها را در دیده مردم بزرگ كرد. خود امام حسین علیه السلام در شدت بلا و سختی می گفت: «خدایا بر بلا صبر می كنم و به رضای تو تسلیمم. » ایمان در خاندان نبوت اثر خود را كرده بود، آنان را از هر گونه آلایش پاك كرده بود؛ چون ایمان داشتند دارای استقلال فكر و اراده و عظمت روحی و فضیلت اخلاقی و تسلط بر نفس بودند. [

---