دیگری به انسان احسان و نیكی كرده. عكس العمل انسان در مقابل او دو جور
می تواند باشد: یكی اینكه بعد كه فهمید به اصطلاح خرش از پل گذشته اصلاً اعتنا
نمی كند، فراموش می كند و كاری به كار او ندارد؛ و دیگر اینكه در مقابل او تا آخر
عمر حق شناسی می كند، نیكی او را فراموش نمی كند، تشكر می كند و وفا به خرج
می دهد؛ بعد از بیست سال هم اگر یك وقتی پیش بیاید كه آن شخص احتیاجی
داشته باشد، فورا به حكم
هَلْ جَزاءُ اَلْإِحْسانِ إِلاَّ اَلْإِحْسانُ [1]- كه خود همین، یك اصل
اخلاقی فطری است كه قرآن ذكر كرده است- در مقام پاداش و احسان او برمی آید.
این عمل یك عمل اخلاقی است.
[1] - . الرحمن/60 [ترجمه: آیا جزای نیكی غیر از نیكی است؟ ]