1. آیه ی استعانت به صبر و صلوة 2. خداوند بی نیاز است، پس چرا عبادت كنیم؟ ! 3. سخن در نیاز ما به عبادت خداست نه در نیاز خدا به عبادت ما، و این نیاز بر دو قسم است: ذاتی و مقدّمی 4. آیه ی اعراض از ذكر 5. مسئله ی بیماریهای روانی در میان مردمی كه از عبادت گریزانند 6. نماز و یك انسان واقعی بودن از نظر احترام به حقوق، نظم و وقت شناسی، به یك سو متوجه بودن، پاكیزگی و نظافت، ضبط احساسات، عالیترین اذكار و اوراد، غیر از خدا همه چیز و همه كس را كوچك انگاشتن و از غیر خدا نترسیدن 7. دوش مرغی به صبح می نالید. . .

8. عبادت برای عبادت كننده نشانه ی این است كه زندگی را و هستی را پوچ نمی داند، و چقدر فرق است میان كسی كه اینچنین فكر می كند با آن كه زندگی را پوچ می داند. آن كه پوچ نمی داند فكر می كند از تیمار مهر و مشیتی عادل و حكیم برخوردار است، و آن كه پوچ می داند اولین اثرش این است كه خود پوچ می شود.

9. رابطه ی اخلاق و ترك خودی و رابطه ی عدالت و تحمل محرومیت و رابطه ی هر دو با عبادت 10. چرا عبادات سرلوحه ی تعلیمات است؟ آیا از جهت تعلق آن به آخرت نه دنیا، با روح نه جسم؟ یا از جهت اینكه گذشته از اینكه حلقه ی اتصال بنده به خداست [اثر تربیتی دارد؟ ] 11. ارزش ذاتی و ارزش تربیتی عبادات كه عبارت است از ضمانت اجرایی (داستان كشتار دسته جمعی سربازان آمریكایی) 12. عبادات فقط مانع نیست بلكه نیروبخش است، كه فرمود استعانت جویید [به صبر و نماز. ] كلمه ی «اللّه بزرگتر است» به انسان شخصیت اخلاقی می دهد.

13. از جنبه ی فردی آرامش روحی می دهد، سلامت روانی می بخشد، لذت روحی می دهد، آزادی می دهد، كه به ذكرْ دلها آرامش می یابد؛ به انسان در سه جبهه ی طبیعت، اجتماع، نفس نیرو می دهد. 14. اسلام به عبادت شكل داده است كه بتواند جنبه ی تربیتی كامل داشته باشد.

15. مبارزه با بیماریهای روانی به شكل تلقینها، بازگوییها، موسیقیهای گریه آور و غیره می شود.

16. ماهیت عبادت پرواز روح است، سفر روحانی است، رمز آزادی است كه مجاهدان اسلام می گفتند ما برای آزادی آمده ایم، نشانه ی محبت آفریدگار هستی، سپاسگزاری او، آمادگی برای خدمت اوست.