یكی از چیزهایی كه از لحاظ رابطه ی انسان با طبیعت و از نظر ابزارسازی فوق العاده پیشروی كرده است، سرعت است. انسان در ابزار آنچنان پیشرفت كرده است كه سرعت را به حد بالایی رسانده است. آیا در صد سال پیش امكان داشت كه گروهی از دانشجویان محترم در ظرف یك دقیقه به وسیله ی تلفن از من دعوت بكنند از تهران و آمدن من هم در ظرف یك ساعت به وسیله ی هواپیما صورت بگیرد؟ نه. سرعت، فوق العاده افزایش پیدا كرده است ولی آیا این سرعت را با مقیاس آسایش انسان می توانیم پیشرفت بدانیم؟ یا اینكه چون سرعت یك وسیله است، همین طوری كه سبب شده در یك قسمتهایی برای انسان آسایش بیاورد، سبب شده است كه در قسمتهای دیگر آسایش را از انسان سلب بكند زیرا همان طوری كه این سرعت، یك انسان با حسن نیّت و انسانی را كه مقصد خوبی در زندگی دارد زودتر به مقصد می رساند، انسان پلید با مقاصد پلید را هم زودتر به مقصدش می رساند؛ یعنی درست است كه یك انسان سالم و با حسن نیّت دستش قویتر شده و پایش سریعتر گشته ولی یك انسان پلید هم همین طور شده است. افزایش سرعت سبب شده است كه مثلاً وسیله ی آدمكشی را هم در ظرف چند ساعت از این سر دنیا به آن سر دنیا منتقل بكنند و هزارها و بلكه میلیونها آدم را یكجا بكشند. پس نتیجه ی نهایی چیست؟ من خودم مطلبی را كه عرض می كنم قبول ندارم ولی می خواهم بگویم كه چرا بعضی تردید كرده اند؟ مثلاً آیا پیشرفت طب واقعاً پیشرفت انسان است؟ به ظاهر بله، زیرا من وقتی كه خودم و بچه ام را نگاه می كنم می بینم اگر بچه ام دیفتری بگیرد فوراً دارو پیدا می شود و معالجه می گردد. شك ندارم كه این پیشروی است ولی برخی مثل الكسیس كارل كه با مقیاس انسانیت حساب می كنند معتقدند كه پیشرفت طب دارد نسل انسان را تدریجاً ضعیف می كند. كارل می گوید: در گذشته انسانها با بیماریها مبارزه می كردند؛ انسانهای ضعیف از بین می رفتند، قویها باقی می ماندند و در نتیجه نسل انسان تدریجاً قویتر می شد و نیز انسان دچار تراكم جمعیت نمی شد. ولی حالا این طب سبب شده كه انسانهای ضعیف و مردنی را كه از نظر طبیعت محكوم به مرگ هستند به طور مصنوعی نگاه دارد. سپس نسل بعد، از این به وجود می آید نه از اصلح. نتیجه این است كه نسل آینده ی بشریت رو به ضعف می رود. مثلاً بچه ای كه هفت ماهه به دنیا آمده است در قانون طبیعت محكوم به مرگ است ولی حالا كه طب پیشرفت كرده او را با وسائل خودش نگهداری می كند.

درست است كه او می ماند ولی نسل او در آینده چه خواهد شد؟ همچنین مسئله ی تراكم جمعیت پیش می آید و در تراكم جمعیت بسا هست كه انسانهایی كه برای بهبود نسل بشر اصلح هستند از بین می روند وانسانهایی كه برای بهبود نسل بشر صلاحیت ندارند به وسیله ای باقی می مانند. این است كه این موضوع مورد تردید واقع شده است.