اعوذ باللّه من الشیطان الرجیم
وَ مِنَ النّاسِ مَنْ یَقولُ امَنّا بِاللّهِ وَ بِالْیَوْمِ الْاخِرِ وَ ما هُمْ بِمُؤْمِنینَ. یُخادِعونَ
اللّهَ وَ الَّذینَ امَنوا وَ ما یَخْدَعونَ اِلّا اَنْفُسَهُمْ وَ مایَشْعُرونَ. فی قُلوبِهِمْ مَرَضٌ
فَزادَهُمُ اللّهُ مَرَضاً وَ لَهُمْ عَذابٌ اَلیمٌ بِما كانوا یَكْذِبونَ. وَ اِذا قیلَ لَهُمْ لاتُفْسِدوا
فِی الْاَرْضِ قالوا اِنَّما نَحْنُ مُصْلِحونَ. اَلا اِنَّهُمْ هُمُ الْمُفْسِدونَ وَ لكِنْ
لایَشْعُرونَ. وَ اِذا قیلَ لَهُمْ امِنوا كَما امَنَ النّاسُ قالوا اَنُؤْمِنُ كَما امَنَ السُّفَهاءُ اَلا
اِنَّهُمْ هُمُ السُّفَهاءُ وَ لكِنْ لایَعْلَمونَ. وَ اِذا لَقُوا الَّذینَ امَنوا قالوا امَنّا وَ اِذا
خَلَوْا اِلی شَیاطینِهِمْ قالوا اِنّا مَعَكُمْ اِنَّما نَحْنُ مُسْتَهْزِؤُنَ. اَللّهُ یَسْتَهْزِئُ بِهِمْ وَ
یَمُدُّهُمْ فی طُغْیانِهِمْ یَعْمَهونَ. اُولئِكَ الَّذینَ اشْتَرَوُا الضَّلالَةَ بِالْهُدی فَما رَبِحَتْ
تِجارَتُهُمْ وَ ما كانوا مُهْتَدینَ [1].
وَ مِنَ النّاسِ مَنْ یَقولُ امَنّا بِاللّهِ وَ بِالْیَوْمِ الْاخِرِ وَ ما هُمْ بِمُؤْمِنینَ. از آنجا كه خطر نفاق
بیش از كفر است، در اینجا قرآن مجید درباره ی كفر بیش از دو آیه بحث نكرده ولی
درباره ی نفاق چندین آیه بحث می كند؛ و اصولاً شاید در سیزده سوره ی قرآن به
مجموعه آثار شهید مطهری . ج26، ص: 136
شكلهای مختلف بحث از منافقین مطرح شده و سوره ی 63 كه به نام «منافقون» است
اختصاص به آنها داده شده است.