اعوذ باللّه من الشیطان الرجیم
وَ اِنْ كُنْتُمْ فِی رَیْبٍ مِمّا نَزَّلْنا عَلی عَبْدِنا فَأْتوا بِسورَةٍ مِنْ مِثْلِهِ وَ ادْعوا
شُهَداءَكُمْ مِنْ دونِ اللّهِ اِنْ كُنْتُمْ صادِقینَ. فَاِنْ لَمْ تَفْعَلوا وَ لَنْ تَفْعَلوا فَاتَّقُوا النّارَ
الَّتی وَقودُهَا النّاسُ وَ الحِجارَةُ اُعِدَّتْ لِلْكافِرینَ [1].
وَ اِنْ كُنْتُمْ فِی رَیْبٍ مِمّا نَزَّلْنا عَلی عَبْدِنا. . . قرآن مجید در این قسمت از آیات بحث اعجاز
را مطرح می كند و معجزه بودن قرآن را بیان می نماید و مردم را به معارضه دعوت
كرده و می گوید: اگر قرآن را كتابی در حد كتابهای بشری می دانید پس شما هم مانند
آن را بیاورید.
در این آیه، تنها مخاطبین را دعوت به معارضه نموده ولی در سوره ی اسراء
مطلب را به شكلی بیان كرده كه نه فقط مردم عرب در زمان پیغمبر و نه فقط مردم
زمان پیغمبر اعم از عرب و عجم و اصولاً مردم روی زمین، بلكه همه ی مردم
روزگاران را دعوت به مبارزه نموده است و حتی از انسانها فراتر رفته و جنّیان را نیز
مجموعه آثار شهید مطهری . ج26، ص: 177
در این حكم داخل نموده است، آنجا كه می فرماید:
قُلْ لَئِنِ اجْتَمَعَتِ الْاِنْسُ وَ الْجِنُّ عَلی اَنْ یَأْتوا بِمِثْلِ هذَا الْقُرْ انِ لایَأْتونَ بِمِثْلِهِ وَ
لَوْ كانَ بَعْضُهُمْ لِبَعْضٍ ظَهیراً [2].
بگو اگر انسانها و جنّیان گرد آیند كه مانند این قرآن بیاورند نتوانند اگرچه
بعضی پشتیبان بعض دیگر باشند.
این گونه آیات بیانگر دو حقیقت است: یكی اینكه معجزه در عالم وجود دارد و
دیگر اینكه قرآن معجزه است. راجع به هیچ یك از این دو مطلب از نظر قرآن
نمی توان تردید كرد.