[برای روشن شدن معنای دوم آیه لازم است ] یك نكته ی ادبی عرض كنم و آن درباره ی
كلمه ی «فی» است. «فی» به جای كلمه ی «در» فارسی است. ما می گوییم «در خانه» و
عرب می گوید «فِی الدّار» . كلمه ی «فی» در زبان عربی گاهی به معنی همان كلمه ی «در»
می آید و گاهی به معنی كلمه ی «درباره ی» . اینجا این آیه را این طور هم می توان معنی
كرد و معنی هم شده است و هر دو معنی درست است
[1] و هر دو معنی با آیات افك
تناسب دارد. معنای دوم آیه این است: «آنان كه دوست دارند كه فحشا درباره ی اهل
ایمان شایع شود. » مقصود این نیست كه خودِ فحشا در میان اهل ایمان شایع شود،
بلكه نسبت فحشا درباره ی اهل ایمان شایع شود؛ یعنی كسانی كه دوست دارند عِرض
مجموعه آثار شهید مطهری . ج26، ص: 422
اهل ایمان را لكه دار كنند.
یك عده مردم، به اصطلاح روان شناسی امروز «عقده دار» هستند، هر جا فردی
را می بینند كه در میان مردم یك وجهه و حیثیتی دارد، برای اینكه به این اشخاص
حسادت می برند، همت و عرضه هم ندارند كه خودشان را جلو بیندازند، فوراً به این
فكر می افتند كه یك شایعه ای درباره ی او درست كنند. می گویند ما كه نمی توانیم به او
برسیم پس او را پایین بیاوریم، چگونه؟ با یك عملی در منتهای نامردی و آن اینكه
یك شایعه ای علیه او بسازیم و یك تهمتی به او بزنیم. آنقدر این گناه بزرگ است كه
خدا می داند!
[1]
. آیات قرآن اساساً این طور نازل شده كه گاهی یك معنی، دو معنی، سه معنیِ درست- و بیشتر- درآنِ واحد از آن استنباط می شود.