راهی كه اسلام برای تأمین این منظور پیشنهاد كرده است شامل دو چیز است: اول
مجموعه آثار شهید مطهری . ج26، ص: 435
یك سلسله تدابیر برای آرام نگه داشتن غریزه، و دوم یك سلسله تدابیر دیگر به
عنوان مجازات. آیات اوّلی كه تفسیر كردیم مجازات فحشا را بیان كرد:
اَلزّانِیَةُ وَ
الزّانِی فَاجْلِدوا كُلَّ واحِدٍ مِنْهُما مِائَةَ جَلْدَةٍ. ولی همان طوری كه می دانیم برای از بین بردن
یك گناه، مجازات كافی نیست. مجازات هر اندازه شدید هم باشد، برای جلوگیری
از وقوع جرم و جنایت كافی نیست، حالْ جرم و جنایت چه از نوع بی عفتیها باشد،
چه از نوع دزدیها و قتلها و چه از نوع بی احتیاطیها مثل بی احتیاطی در رانندگی. این
اشتباه است كه ما بخواهیم برای جلوگیری از یك جرم یا جنایت فقط روی مجازات
فشار بیاوریم. باید دید علل وقوع آن جرم و جنایت چیست؟ باید خود آن علل را
از بین برد، آنگاه در مورد افراد غیرعادی- كه به طور عادی علل و موجبات وقوع
جرم وجود ندارد و فقط روی نوعی حالت طغیان، جرمی را مرتكب می شوند-
مجازات صورت گیرد.