در دنیای امروز [به كار دیگری روی آورده اند] و البته این یك چیزی است كه من به
طور قطع و یقین می گویم امری نیست كه دوام داشته باشد و آخر سرشان به سنگ
خواهد خورد و به ناموس خلقت برمی گردند. این كه زنها كوشش می كنند برای
مردنمایی و برعكس، پسرها و مردها كوشش می كنند در جهت زن نمایی و دختر
نمایی، یكی از آن هوسهای كودكانه ی زودگذر بشر است و بیشتر در ناحیه ی پسرها
دیده می شود. این دیگر یك پدیده ی مخصوص زمان ماست و از نظر من یك پدیده ی
زودگذر است. خوششان می آید كه مثل دخترها لباس بپوشند و ژستهای آنها را
بگیرند، مثل آنها آرایش كنند به طوری كه گاهی انسان وقتی برخورد می كند
نمی فهمد این پسر است یا دختر، و به قول بعضی «مطالعات عمیق تری لازم است تا
آدم بفهمد این پسر است یا دختر» ! این یك امری است برخلاف خلقت و اصول
فطرت. بشر از این جور هوسهای احمقانه و كودكانه زیاد دارد ولی دوام پیدا نخواهد
كرد.
پس یك مطلب این است كه حال كه امر دائر بوده است كه مرد و زن در
معاشرت با یكدیگر آنچه را كه «آزادی مطلق» نامیده می شود نداشته باشند، یعنی به
هر شكل با یكدیگر تماس نداشته باشند، چرا زن مكلّف به پوشیدن شده نه مرد؟
رازش همین بود كه عرض كردم.