اعوذ باللّه من الشیطان الرجیم
اَللّهُ نُورُ اَلسَّماواتِ وَ اَلْأَرْضِ مَثَلُ نُورِهِ. . .
تفسیر این آیه ی كریمه در دو قسمت بحث شد: یك قسمت در اطلاق نور بر ذات
مقدس الهی كه فرمود:
اَللّهُ نُورُ اَلسَّماواتِ وَ اَلْأَرْضِ، و قسمت دوم درباره ی تمثیلی كه آیه ی
كریمه ذكر فرموده است؛ در واقع خانه ای یا خانه هایی را در نظر می گیرد كه با
چراغی- با همان ترتیبی كه در جلسه ی پیش عرض كردم- روشن است و این را مثلی
نه برای ذات خدا بلكه برای نور خدا در خلق ذكر می كند. راجع به مفاد این مثل
مطالبی عرض كردم و وعده دادم كه تتمه ی آن را در این جلسه عرض كنم.