إِنْ كُنْتُمْ خَرَجْتُمْ جِهاداً فِی سَبِیلِی وَ اِبْتِغاءَ مَرْضاتِی » اگر شما راست می گویید ای مؤمنین،
اگر واقعاً شما به نیت جهاد در راه خدا و برای طلب رضای الهی خارج شده اید. [در
باره ی] این شرطی كه در اینجا ذكر شده است، مفسرین گفته اند در زبان عرب (در
فارسی هم این مطلب هست) شرط گاهی واقعاً به مفهوم شرط است یعنی در یك
صورت بله و در صورت دیگر نه، و گاهی معنایش این است كه «و حال آنكه چنین
است» ؛ مثل اینكه به پسری كه آمادگی ندارد كه به پدرش نیكی كند، می گوییم اگر
این پدرت هست كه تو باید این طور با او رفتار كنی! این «اگر» نه به این معنی است
كه ما شك داریم كه آیا او پدرش هست یا نیست؛ بلكه یعنی به دلیل اینكه پدرت
هست (پس حالا كه پدرت هست) تو باید رفتارت با او چنین باشد. اینجا هم «
إِنْ
كُنْتُمْ خَرَجْتُمْ جِهاداً فِی سَبِیلِی وَ اِبْتِغاءَ مَرْضاتِی » یعنی شما كه به نیت جهاد در راه خدا از
مجموعه آثار شهید مطهری . ج26، ص: 211
شهر و دیارتان خارج شده اید و شما كه هدفتان رضای الهی است پس باید این جور
باشید؛ یعنی لازمه ی مجاهد در راه خدا بودن و در راه خدا گام برداشتن این است كه
این پیوندها را با دشمنان خدا و دشمنان خودتان ببُرید.