مسأله ای كه فوق العاده توجه انسان را به خود جلب می كند این است كه در قرآن
بیش از هر كتاب دیگری روی احتیاط و حذر از منافقین تكیه شده است. شما در هر
كتاب مذهبی دیگری می بینید كه صحبت از مؤمن و كافر است، ولی قرآن در مقابل
مجموعه آثار شهید مطهری . ج26، ص: 332
مؤمن، دو گروه را قرار می دهد: كافر و منافق. مؤمن یعنی یك انسان با ایمانِ
یكچهره كه چهره ی درونش ایمان و چهره ی برونش هم ایمان است. كافر یعنی یك
انسان بی ایمان یكچهره كه چهره ی درونش بی ایمانی و چهره برونش هم بی ایمانی
است. ولی منافق یك بی ایمان دو چهره است كه چهره ی درونش بی ایمانی و چهره ی
برونش ایمان است. این اگر مسأله ای بود كه اختصاص به همان گروه منافقین مدینه
می داشت این همه آیه در مورد منافقین نازل نمی شد. این قضیه به صدر اسلام هم
اختصاص نداشته و برای ذیل اسلام و بلكه برای دنیا همیشه بوده است.