اعوذ باللّه من الشیطان الرجیم
وَ مَنْ یَتَّقِ اَللّهَ یَجْعَلْ لَهُ مَخْرَجاً. `وَ یَرْزُقْهُ مِنْ حَیْثُ لا یَحْتَسِبُ وَ مَنْ یَتَوَكَّلْ عَلَی
اَللّهِ فَهُوَ حَسْبُهُ إِنَّ اَللّهَ بالِغُ أَمْرِهِ قَدْ جَعَلَ اَللّهُ لِكُلِّ شَیْ ءٍ قَدْراً. `وَ اَللاّئِی یَئِسْنَ
مِنَ اَلْمَحِیضِ مِنْ نِسائِكُمْ إِنِ اِرْتَبْتُمْ فَعِدَّتُهُنَّ ثَلاثَةُ أَشْهُرٍ وَ اَللاّئِی لَمْ یَحِضْنَ وَ
أُولاتُ اَلْأَحْمالِ أَجَلُهُنَّ أَنْ یَضَعْنَ حَمْلَهُنَّ وَ مَنْ یَتَّقِ اَللّهَ یَجْعَلْ لَهُ مِنْ أَمْرِهِ
یُسْراً [1].
آیات مباركه ی سوره ی طلاق را تفسیر می كردیم، به وسطهای یك آیه رسیدیم كه با
«فَإِذا بَلَغْنَ أَجَلَهُنَّ فَأَمْسِكُوهُنَّ بِمَعْرُوفٍ أَوْ فارِقُوهُنَّ بِمَعْرُوفٍ» شروع می شد و به اینجا
رسیدیم كه
«وَ مَنْ یَتَّقِ اَللّهَ یَجْعَلْ لَهُ مَخْرَجاً. `وَ یَرْزُقْهُ مِنْ حَیْثُ لا یَحْتَسِبُ» . در این آیات
سوره ی مباركه ی طلاق در چند جا در وسط مطلب، بدون آنكه مطلب تمام و قطع شده
باشد- مطلبی كه راجع به احكام و مقررات طلاق است و رجوع و انفاقی كه بر مرد
در مدت عدّه لازم است و ضرورت اینكه زن در همان خانه ی خودش تا پایان عدّه
مجموعه آثار شهید مطهری . ج26، ص: 406
بماند و امثال اینها- سخن از تقوا و توكّل آمده است. اول معنی این جمله ها را ذكر
می كنیم بعد رابطه اش با مطالب گذشته را- كه تقریباً روشن است- عرض می كنیم.
در این آیه راجع به تقوا می فرماید:
وَ مَنْ یَتَّقِ اَللّهَ یَجْعَلْ لَهُ مَخْرَجاً. `وَ یَرْزُقْهُ مِنْ حَیْثُ
لا یَحْتَسِبُ.
راجع به كلمه ی «تقوا» مكرر بحث كرده ایم كه تقوا كه در قرآن كریم زیاد آمده
است، از ماده ی «وَقْی» است كه به معنی نگهداری است، و درواقع خود كلمه ی «تقوا»
مفهوم خودنگهداری و خودحفظ كردن دارد. تقوای الهی یعنی انسان خود را از آنچه
كه خدا نهی كرده است نگهداری كند تا از عواقب آن مصون بماند.