اینها گفتند كه پیغمبر دیوانه است، خدای پیغمبر می گوید خیر، دیوانه نیست. كفار
می گویند بسیار خوب، ما كه این خدا را قبول نداریم، ما اگر خدا و وحی را قبول
می داشتیم كه این حرف را نمی زدیم. همان كسی كه [از سوی او] به تو وحی می شود
به تو می گوید كه تو دیوانه نیستی؛ ما می گوییم همین هم منشأش دیوانگی است.
مجموعه آثار شهید مطهری . ج26، ص: 572
جوابش چیست؟ محك و تجربه. زمان برای حوادث تاریخی، بهترین لابراتوارها و
آزمایشگاههاست. قرآن می گوید عن قریبٍ تو خواهی دید- یعنی تو نخواهی مرد و
خواهی دید و آنها هم نخواهند مرد و خواهند دید- كه دیوانه كیست:
«وَ لَتَعْلَمُنَّ نَبَأَهُ
بَعْدَ حینٍ» [1] خبرش را عن قریبٍ خواهید شنید؛ همین چیزی كه شما آن را حرفهای
یك آدم دیوانه می دانید، اثرش را روی دنیا عن قریبٍ خواهید دید؛ خواهید دید كه
چگونه قلمها، نوشته ها، فیلسوفها، عالمها، داناها، عاقلهای درجه ی اول در این آستان
خضوع خواهند كرد. شما چند آدم مشرك بت پرستی كه همه ی كارهایتان جنون آمیز
است بیایید این حرفها را بزنید، ولی زمان ثابت خواهد كرد.
«فَسَتُبْصِرُ و یُبْصِرونَ»
یعنی به بعد از مرگ تو هم نمی رسد.
ابوسفیان هنوز نمرده بود و اتفاقاً در دربار قیصر بود. مقارنِ بودن او در دربار
قیصر نامه ی پیغمبر اكرم به قیصر رسید كه او را به نبوت و رسالت خودش دعوت كرد.
او جلو ایستاده بود و عده ی دیگری پشت سرش ایستاده بودند، هیبت قیصر هم او را
گرفته بود و می ترسید كه دروغی درباره ی پیغمبر بگوید، مبادا كسی اطلاعی داشته
باشد بگوید در حضور قیصر دروغ می گویی؟ و همان جا گردنش را بزنند. غرق در
تعجب شده بود كه كار این مرد به كجا رسیده كه حالا یكی از دو قدرت بزرگ دنیا را
دارد دعوت می كند كه بیا اگر سعادت می خواهی نزد من است. تازه این هم به تردید
افتاده، می گوید ببینید چه می گوید. قیصر گفت: آیا اهل منطقه ی شماست؟ بله، اهل
منطقه ی ماست. از احوال او چیزی می دانی؟ بله، می دانم. بگو، ولی راست بگو، یك
كلمه دروغ نگو. ابوسفیان مثل یك دستگاه ضبطصوت [سخن گفت و] اصلاً جرأت
نكرد یك كلمه خلاف بگوید؛ علیرغم عقیده ی خودش مجبور شد كه آنچه در پیغمبر
اكرم از حقیقت هست بیان كند كه در كودكی چگونه بوده، در جوانی چگونه بوده، ما
او را با چه صفتی می شناختیم و چه می گوید؛ عین حقیقت را گفت. این همان
«فَسَتُبْصِرُ وَ یُبْصِرونَ. بِأَیِّكُمُ الْمَفْتونُ» است. [گویی ابوسفیان با خود گفت: ] عجب
دیوانه ای بود! ما نمردیم و دیدیم كارش به كجاها رسید!
این به اصطلاح آزمایش عملی است؛ زمان مطلب را ثابت می كند؛ از این
اتهامات، از این حرفها هرچه می خواهند بگویند، عن قریبٍ آزمایشگاه زمان مطلب
مجموعه آثار شهید مطهری . ج26، ص: 573
را به ثبوت می رساند.