وَ لا تَكُنْ كَصاحِبِ اَلْحُوتِ . پیغمبران هم در سطح خودشان- كه سطح بسیاربسیار
بالاست- تكالیفی دارند كه برای غیر آنها رسیدن به آن سطح، مقام و درجه است.
برای یك مؤمن، این كه در این حالت باشد كه غضب كند به خاطر خدا، خوشحال
شود به خاطر خدا، یك مقامی است، خیلی هم مقام بزرگ و بالایی است؛ اینكه در
اثر غیرت در دین، كاری را انجام بدهد، احیاناً كار تندی را هم انجام بدهد، ولی در
این كار هیچ غرضی جز خدا نداشته باشد، این چیزی است كه ما همیشه باید آرزو
كنیم كه اعم از اینكه در كار خودمان اشتباه بكنیم یا نكنیم، به مرحله ای رسیده
باشیم كه در كار خودمان جز خدا هیچ چیز را در نظر نگرفته باشیم؛ مثلاً غضب كرده
باشیم به خاطر خدا.