اعوذ باللّه من الشیطان الرجیم
فَاصْبِرْ صَبْراً جَمِیلاً. `إِنَّهُمْ یَرَوْنَهُ بَعِیداً. `وَ نَراهُ قَرِیباً. `یَوْمَ تَكُونُ اَلسَّماءُ
كَالْمُهْلِ. `وَ تَكُونُ اَلْجِبالُ كَالْعِهْنِ. `وَ لا یَسْئَلُ حَمِیمٌ حَمِیماً. `یُبَصَّرُونَهُمْ یَوَدُّ
اَلْمُجْرِمُ لَوْ یَفْتَدِی مِنْ عَذابِ یَوْمِئِذٍ بِبَنِیهِ. `وَ صاحِبَتِهِ وَ أَخِیهِ. `وَ فَصِیلَتِهِ
اَلَّتِی تُؤْوِیهِ. `وَ مَنْ فِی اَلْأَرْضِ جَمِیعاً ثُمَّ یُنْجِیهِ [1].
دو سه آیه ی كوتاه قبل- كه در جلسه ی پیش درباره ی آنها بحث شد- اشاره بود به یك
جریانی كه قرآن مجید كمال عناد یك انسان را بیان كرد و آن این بود كه
درخواست كننده ای استعجالِ در عذاب را درخواست كرد:
سَأَلَ سائِلٌ بِعَذابٍ واقِعٍ. در
آن جلسه من به عنوان تنظیر آیه ای را ذكر كردم، بعد دیدم در بعضی تفاسیر حتی
نوشته اند كه این موضوع با آن آیه ارتباط دارد و این اشاره به همان قضیه است. در
آن آیه ی كریمه فرمود:
وَ إِذْ قالُوا اَللّهُمَّ إِنْ كانَ هذا هُوَ اَلْحَقَّ مِنْ عِنْدِكَ فَأَمْطِرْ عَلَیْنا حِجارَةً
مجموعه آثار شهید مطهری . ج26، ص: 688
مِنَ اَلسَّماءِ [2] یعنی خدایا اگر راست است و این كتاب حق است و از ناحیه ی توست، پس
سنگباران از آسمان بر ما بفرست كه برای ما قابل تحمل نیست. و این عجیب ترین
حرفی است كه نشان می دهد وقتی كه بشر با حق و حقیقت عناد پیدا می كند به آنجا
می رسد كه می گوید اگر حق و حقیقت است پس من دیگر زنده نباشم و این حقیقت
را نبینم.
گاهی در تعبیرات خود ما این جمله جریان پیدا می كند؛ شخصی می گوید فلان
حقیقت مثل یك سوزن از مغز من عبور كرد، یعنی همین قدر كه فهمیدم فلان مطلب
حقیقت است وقتی از مغز من عبور كرد گویی یك سوزن را از مغز من عبور دادند.