قالَ یا قَوْمِ اِنّی لَكُمْ نَذیرٌ مُبینٌ نوح برای اولین بار رفت و به مردم اعلام كرد: مردم! من
اعلام خطركننده ی آشكاری هستم؛ یعنی رسالت انذاری خودش را از طرف پروردگار
به قوم خودش ابلاغ كرد، كه چه بكنید؟ اولین سخن هر پیغمبری
أَنِ اُعْبُدُوا اَللّهَ است؛
همین طور كه اولین سخن پیغمبر ما قولوا لا اله الا الله تفلحوا است؛ چون مادر همه ی
بدبختیها شرك است به انواع خودش، و توحید پایه ی همه ی سعادتهای بشر است.
پرستش غیر خدا منحصر به اینكه یك بت سنگی یا چوبی باشد بعد در مقابلش
بایستند خم و راست بشوند و قربانی كنند نیست؛ عبادت غیر خدا هرگونه طاعتی را
و هرگونه مقصد نهایی قرار دادنِ غیر خدا را شامل می شود. كار لا اله الا الله با این كه
ما بتها را پرستش نكنیم به پایان نمی رسد. چه بتی از بت نفس و از خودپرستی
بالاتر است؟ پرستش هزار رنگ دارد كه لا اله الا الله اینها را نفی می كند.
أَنِ اُعْبُدُوا اَللّهَ
اولین حرف این است: تنها خدا را پرستش كنید، پرستش غیر حق را كنار بگذارید.
یعنی یك بندگی و صدها هزار آزادی.
هر بندگی اسارت است جز بندگی خدا كه در عین اینكه برای انسان بندگی
است عین آزادی است، به دلیل خاصی، كه در كتاب سیری در نهج البلاغه این مسأله
را طرح كرده ایم. هر بندگی دیگری عین اسارت است؛ تنها بندگی خدا آزادی از هر
بندگی دیگر است. پس دستور اول، توحیدِ در بندگی.
مجموعه آثار شهید مطهری . ج26، ص: 750