امپریالیسم تلاشی است كه یك سیستم اقتصادی به وسیله ی عامل خود، حكومت، برای تسلط بر نواحی بیگانه ای كه از لحاظ مواد و سوخت و بازار و سود مورد حاجت آن است به عمل می آورد. . .

می گوید:

ژاپن چین را كه در همسایگی اش قرار داشت بازار مخصوص خود تلقی كرد و منابع غنی زغال سنگ و آهن و گندم و افراد كارگر و سرباز و خراج ده منچوری را حصه ی مقسوم خود دانست. اما به چه حقی؟ به همان حقی كه انگلیس، هند و استرالیا را گرفته و فرانسه هند و چین را ربوده و آلمان شنتونگ را ضبط كرده و روسیه پورت آرتو را از آن خود شمرده و آمریكا فیلیپین را به خود بسته بود. حاجت اقویا خود نوعی حق محسوب می شود. كشور گشایی بهانه لازم ندارد، فقط قدرت و فرصت می خواهد. در دنیایی كه مطابق اصول داروین می گردد كسب موفقیت، به كار بردن هر گونه وسیله ای را مشروع می سازد.

2. رجوع شود به ورقه های نفاق در عصر جدید.

3. در عصر جدید تناقضاتی وجود دارد، از آن جمله اینكه به نام آزادی بردگی را الغاء می كنند و از طرف دیگر تمام اصول و مبانی ضد بردگی را محو و اصولی از قبیل تنازع بقا و غیره كه توجیه كننده ی استثمار و بردگی است تأیید می كنند و به رسمیت می شناسند.

جلد دهم . ج1، ص: 292

آنچه بردگی را در اسلام انسانی كرد این بود كه اصول و مبادی اسلامی انسانی بود. كلكم لآدم و آدم من تراب(رجوع شود به ورقه های مساوات اسلامی) .

4. رجوع شود به نگاهی به تاریخ جهان جلد 2، ص 941 راجع به این كه انگلستان چین را به مصرف تریاك مجبور می سازد.

رجوع شود به تاریخ تمدن گوستاو لوبون، ص 483، همین مطلب.

در ورقه های آزادی و دموكراسی در عصر حاضر گفتیم دو رباعی ذیل از رباعیهای منسوب به خیام وصف الحال این آزادیهاست:

آنان كه به صحرای علل تاخته اند

بی او همه كارها بپرداخته اند

امروز بهانه ای در انداخته اند

فردا همه آن بود كه خود ساخته اند

ایضاً:

خوش باش كه پخته اند سودای تو دی

فارغ شده اند از تمنای تو دی

قصه چه كنم كه بی تمنای تو دی

دادند قرار كار فردای تو دی

رجوع شود به ورقه ی جدا شده از اطلاعات /48/112، مقاله ی اكسپرس راجع به جنایت دول بزرگ در نیجریه و بیافرا.