مصرع اوّل اشعار. . . . . تعدادابیات. . . . . نام سراینده. . . . . صفحهآدمی اول اسیر نان بود. . . . . - - . . . . . مولوی. . . . . 414آدمی اول حریص نان بود. . . . . 3. . . . . مولوی. . . . . 415آنان كه به صحرای علل تاخته اند. . . . . 2. . . . . خیام. . . . . 292آنچه در جوی می رود آب است. . . . . . . . - - . . . . . . . 414آن یكی نحوی به كشتی در نشست. . . . . 5. . . . . مولوی. . . . . 126از جمادی مردم و نامی شدم. . . . . - - . . . . . مولوی. . . . . 324، 346اگر هست مرد از هنر بهره ور. . . . . 1. . . . . سعدی. . . . . 282ای دل بشارتی دهمت محتسب نماند. . . . . 1. . . . . حافظ. . . . . 262این جهان جنگ است چون كل بنگری. . . . . - - . . . . . مولوی. . . . . 338بنی آدم اعضای یك پیكرند. . . . . - - . . . . . سعدی. . . . . 116، 118به شیرین زبانی و لطف و خوشی. . . . . 2. . . . . سعدی. . . . . 243تو پاك باش و مدارای برادر از كس باك. . . . . 1. . . . . سعدی. . . . . 242، 263تیغ حلم از تیغ آهن تیزتر. . . . . - - . . . . . مولوی. . . . . 243جزءها را رویها سوی كل است. . . . . - - . . . . . مولوی. . . . . 169چون پند دهند نشنوی، بند نهند. . . . . . . . - - . . . . . . . 251چه دزدی با چراغ آید گزیده تر برد كالا. . . . . . . . - - . . . . . . . 143حافظ وظیفه ی تو دعا گفتن است و بس. . . . . 1. . . . . حافظ. . . . . 250خلق را چون آب دان صاف و زلال. . . . . - - . . . . . مولوی. . . . . 117، 118خلق را چون آب دان صاف و زلال. . . . . 4. . . . . مولوی. . . . . 216خواند مزّمّل نبی را زین سبب. . . . . 10. . . . . - - . . . . . 207خوش باش كه پخته اند سودای تو دی. . . . . 2. . . . . خیام. . . . . 292درشتی و نرمی به هم در به است. . . . . 1. . . . . - - . . . . . 241در كف شیر نر خونخواره ای. . . . . 1. . . . . مولوی. . . . . 189دلیرآوری سعدیا در سخن. . . . . 3. . . . . سعدی. . . . . 268رضا به داده بده و ز جبین گره بگشای. . . . . 1. . . . . حافظ. . . . . 189رگ رگ است این آب شیرین و آب شور. . . . . . . . - - . . . . . . . 375رگ رگ است این آب شیرین و آب شور. . . . . 1. . . . . - - . . . . . 468سحر ز هاتف غیبم رسید مژده به گوش. . . . . 4. . . . . حافظ. . . . . 262، 263سخن نو آر كه نو را حلاوتی دگر است. . . . . - - . . . . . مولوی. . . . . 140عارفان در دمی دو عید كنند. . . . . 1. . . . . مولوی. . . . . 140عجب شهری است تهران كاندر این شهر. . . . . 4. . . . . یغمایی. . . . . 165، 166عشق از اول سركش و خونی بود. . . . . 1. . . . . - - . . . . . 66عمر عزیز است صرف غم نتوان كرد. . . . . 4. . . . . مشكان. . . . . 501فسانه گشت و كهن شد حدیث اسكندر. . . . . 1. . . . . فرخی. . . . . 127قاضی ار با ما نشیند بر فشاند دست را. . . . . 1. . . . . سعدی. . . . . 263كاش چرخ از حركت خسته شود. . . . . 2. . . . . ایرج میرزا. . . . . 127گلیم بخت كسی را كه بافتند سیاه. . . . . 1. . . . . مولوی. . . . . 189ماهی از دم گنده گردد نی ز سر. . . . . . . . - - . . . . . . . 518محتسب خم شكست و من سر او. . . . . . . . - - . . . . . . . 256محتسب در نیم شب جایی رسید. . . . . 1. . . . . مولوی. . . . . 263. . . مسلمانت به زمزم شوید و هندو بسوزاند. . . . . - - . . . . . عرفی. . . . . 280مصطفی را وعده داد الطاف حق. . . . . 1. . . . . مولوی. . . . . 184من آنچه شرط بلاغ است با تو می گویم. . . . . 1. . . . . حافظ. . . . . 250مهتری گر به كام شیر در است. . . . . 2. . . . . امیر سجستانی. . . . . 72می رود از سینه ها در سینه ها. . . . . . . . - - . . . . . . . 470نقش قرآن چونكه در عالم نشست. . . . . 3. . . . . اقبال لاهوری. . . . . 71نیكخواهانم نصیحت می كنند. . . . . 1. . . . . - - . . . . . 265هرچه رویید از پی محتاج رُست. . . . . 7. . . . . مولوی. . . . . 195، 196هر زمان نو صورتی و نو جمال. . . . . - - . . . . . مولوی. . . . . 161هر زمان نو صورتی و نو جمال. . . . . 1. . . . . مولوی. . . . . 140هنر بیار و زبان آوری مكن سعدی. . . . . 1. . . . . سعدی. . . . . 282هیچ گندم كشته ای جو بر دهد. . . . . 1. . . . . مولوی. . . . . 338