ص 71: ایران.
«در ایران هیچ چهره ای كه از لحاظ تأثیر و یا از لحاظ آثار ادبی بتوان
او را با مثلاً سید قطب یا محمد اقبال مقایسه كرد ظهور نكرده است! ! ! .
. . . آموزشها و نهادهای سنتی در ایران اغلب به طور غیرمعمول به
خوبی ضبط شده است.
. . . علمای ایرانی برعكس از اعتبار و حیثیت فوق العاده ای برخوردار
بوده اند (و این جهت مربوط است به نظام خاص روحانیت شیعه) .
آغاز اصلاح در ایران از عباس میرزا پسر فتحعلیشاه است. او برای
انجام اصلاحات نظامی بر طبق سنت غربی به تجویز و تصویب قرآنی
استفاده كرد. از آن پس نشان دادن این كه اصلاحات اجتماعی و
سیاسی وظیفه و فریضه مذهبی محسوب می شود به صورت یكی از
لوازم فكر اصلاح درآمد. » .
ص 71: ملكم خان و تشبث به اصلاح طبق موازین اسلامی.
ص 72: میرزا یوسف خان مستشارالدوله و بحث درباره
ضرورت قانون از نظر اسلام، ایضاً كتاب (روح اسلام) او.
ص 72: سید جمال.
ص 73: سید جمال و اتحاد اسلامی.
ص 73: (اتحاد اسلام) نوشته شاهزاده ابوالقاسم میرزا شیخ الرئیس
(كذا) .
ص 74: كتاب (احمد) و كتاب (مسالك المحسنین) طالبوف
آذربایجانی و (سیاحت نامه) ابراهیم بیك.
ص 74: (تنبیه الامة) مرحوم نائینی.
ص 77: فدائیان اسلام، مرحوم كاشانی، مرحوم آقای بروجردی.
ص 78: فعالیتهای اصلاحی مرحوم آقای بروجردی (ظاهراً از
جلد یك . ج1، ص: 223
مقاله خدمات مرحوم آیة اللّه بروجردی
[1]در كتاب (مرجعیت و روحانیت) استفاده شده است) .
ص 78: كتاب (بحثی درباره مرجعیت و روحانیت) .
ص 79: مهندس بازرگان.
ص 81: انجمن تبلیغات اسلامی و دارالتبلیغ اسلامی.
ص 82: حسینیه ارشاد
[1] . [نوشته ی استاد شهید مطهری ]