1.
انا من رسول اللّه كالصنو من الصنو و الذراع من العضد.
(علی علیه السلام،
نهج البلاغه، نامه به عثمان بن حنیف) .
2.
انا و علی من شجر واحد و سائر الناس من شجر شتی. (منسوب به
رسول اكرم- مراجعه شود) .
3.
انت منی بمنزلة هارون من موسی الاّ انه لا نبی بعدی. (الغدیر،
جلد 3، صفحه ی 199) .
4. داستان عقد اخوت بین رسول اكرم صلی الله علیه و آله و علی علیه السلام (
الغدیر،
جلد 3، صفحه ی 111 و 174 و 218) .
5. وصایت آن حضرت:
انت وصیی. داستان یوم الانذار و داستان
بیعت با یكی از قبایل به نقل
سیره ی ابن هشام.
6. وزارت آن حضرت:
انت وصیی و وزیری. .
7. خلافت آن حضرت:
انت وصیی و خلیفتی. .
8.
انا مدینة العلم و علیّ بابها. .
9. آیه ی مباهله:
. . . و انفسنا و انفسكم. .
10.
و لقد قرن اللّه به صلی الله علیه و آله من لدن ان كان فطیماً. . . و لقد كنت اتبعه
اتباع الفصیل. . . وضعنی فی حجره و انا ولد یضمنی الی صدره و یكنفنی الی
فراشه و یمسنی جسده و یشمنی عرفه و كان یمضغ الشی ء ثم یلقمنیه. از
مناسبات نزدیك پیغمبر و علی این بود كه از كودكی علی، پیغمبر او را
در خانه ی خود بزرگ كرد و با خود به كوه حرا می برد. .
11. داستان رفتن علی روی دوش پیغمبر برای انداختن بتها دلیل
یك مناسبت نزدیك است. .
12.
انا و علیّ ابوا هذه الامة. این جمله نیز دلیل بر مناسبات نزدیك
پیغمبر و علی بود. .
13. شكستن بتها به دست علی در فتح مكه (
الغدیر، جلد 7،
جلد نهم . ج9، ص: 242
صفحه ی 10) .
14. علی «اول من اسلم» است. (
الغدیر، جلد 3، صفحه ی 219)